Blurred Motion Of Train At Subway Station

غربی‌تر از غربی‌ها

غرب از آن هنگام که به سرزمین‌‌های اسلامی یورش آورده و بیشتر کشورهایش را اشغال کرده و خلافت عثمانی را از بین برد حتی یک روز هم تلاش‌هایش را برای صادر کردن فرهنگ و روش زندگی غربی به جوامع اسلامی متوقف نکرده است. فرهنگی که کاملا به دور از آموزه‌های ادیان آسمانی ـ چه رسد به آموزه‌های دین حق خداوند یعنی اسلام ـ و اصول اخلاقی و پایه‌های فطرت سالم، می‌باشد.

غرب در هجومش برای غرب‌زده کردن جوامع مسلمان هیچ وسیله یا راهی را نیافته مگر آنکه آن را برای رسیدن به هدف خویش به کار برده است؛ از اجبار در فراگیری زبانش و مبارزه با زبان قرآن گرفته تا دستکاری و تغییر برنامه‌های آموزشی از طریق همگون ساختن آن با اصول فرهنگ بی‌دینی غرب. و به این هم بسنده نکرده بلکه تلاش نموده تا در اصول و ثوابت و احکام اسلامی و مناسب بودنش برای هر زمان و مکانی شبهه افکنی کند.

اما پس از اینکه برایش ثابت گشت که اشغال نظامی فایده‌ای ندارد، تلاش کرد از وسیله‌ی خطرناک‌تری بهره جویند تا از طریق آن مسلمانان را در خانه‌های خود غرب‌زده کند که همان تلاش برای دور کردن زنان مسلمان از پایبندی به آموزه‌های دینی‌شان می‌باشد. آموزه‌هایی که آنها را به حجاب و حیاء فرمان داده و از خودنمایی و برهنگی و اختلاط نهی می‌کند. آنها پیوسته تلاش کردند تا آلودگی‌های تمدن خود را در خانه‌ها، خیابان‌ها و پایتخت‌های کشورهای اسلامی از طریق پیروان و مزدواران خویش منتشر نمایند. از طریق کسانی که در آغوش آنها پرورش یافته و از سینه‌ی سکولاریسم و لیبرالیسم تغذیه کرده تا جایی که از سرورانشان نیز متعصب‌تر شده بودند.

باوجود نمایان شدن آثار منفی اختلاط بر جامعه‌ی غربی و به رغم نتایج فاجعه‌باری که در کشورهای قاره‌ی اروپا در اثر خودنمایی و برهنگی زن ـ به نام آزادی ـ پدید آمد، غرب‌زدگان در کشورهای اسلامی هنوز بر واردات فرهنگی که زن مسلمان را به تباهی کشانده و جامعه‌ی اسلامی را به فرجام ناگوار سوق می‌دهد، پافشاری دارند.

حتی می‌توان گفت که برخی از غربزده‌‌های ما که باور لیبرال و سکولار دارند با وجود تمامی مشکلاتی که ذکر شد هنوز از خود غرب برای غرب‌زده کردن جامعه‌ی اسلامی اصرار بیشتری دارند.

در زمانه‌ای که برخی از صداها از درون غرب ندای کاستن از پدیده‌ی اختلاط سر می‌دهند تا از آثار فاجعه‌بار آن که کمترینش آزار و اذیت و تجاوز است گرفته تا… بکاهند و به جدایی زن و مرد در برخی از عرصه‌ها و فعالیت‌ها دعوت می‌کنند، شخص لیبرالی که در کشور اسلامی زندگی می‌کند را می‌بینی که هنوز هم اصرار دارد اختلاط راه پیشرفت و تکامل است!

به عنوان مثال شرکت راه آهن آلمان در برخی از قطارهایش واگن‌هایی را به بانوان اختصاص داده و اشاره می‌کند که این تصمیم در ایجاد فضایی امن‌تر برای همه‌ی مسافران به ویژه‌ها زنان نقش دارد و به کودکان تا سن ده سالگی اجازه‌ی وارد شدن به این واگن‌ها را می‌دهد.

با وجود اینکه شرکت راه آهن «میتل دویچه ریجیوبان» هرگونه ارتباط میان این تصمیم و تجاوزات جنسی که در شهر کولونیا هنگام جشن‌های آغاز سال رخ داد را نفی می‌کند ـ به نقل از روزنامه ایندیپندنت ـ اما واقعیت چیز دیگری را می‌گوید چرا که ۱۱۰۰ شکایت در نتیجه‌ی این حوادث مطرح شد که ۴۸۰ تای آن به تجاوزات جنسی مربوط بود.

بلكه اين روزنامه به صورتی واضح اشاره نموده که در بسیاری از کشورها مانند ژاپن، هند، مکزیک، برزیل و اندونزی برای جلوگیری از تجاوزات جنسی از واگن‌های ویژه‌ی بانوان استفاده می‌شود.

در بریتانیا نیز رهبر حزب کارگر «جرمی کوربین» (Jeremy Corbyn) پیشنهاد کرد که می‌توان در وسایل نقلیه عمومی جایگاه‌هایی را برای بانوان اختصاص داد تا جلوی آزار جنسی آنها گرفته شود اما این پیشنهاد با اعتراض گروه موسوم به حقوق زنان روبرو شد که چنین پیشنهاداتی را عقب‌ماندگی نامیده و گفتند برای برخورد با موضوع آزار جنسی زنان باید به جای محدودیت قربانیان احتمالی با مجرمین برخورد شود…  اما این اعتراضات نمی‌تواند وجود درخواست‌های غربی که ضرورت عدم اختلاط را اعلام می‌کند نفی نماید؛ کسانی که درخواست دارند در برخی از عرصه‌ها جایگاه‌های ویژه‌ای برای زنان اختصاص داده شود تا از تجاوزات و جرایم جنسی جلوگیری شود.

به سراغ کشور سوئد هم برویم صداهایی که درخواست اختصاص جایگاه‌های ویژه‌ برای زنان را دارند کم نشده است، چنانکه یک هنرمند سوئدی برای برپایی جشنواره‌ی موسیقی در شهر گوتِنبُرگ سوئد اعلام کرده برای جلوگیری از وقوع حوادث آزار و تجاوز که در جشنواره‌های پیشین ثبت شده بود  تنها زنان می‌توانند در این جشنواره شرکت کنند.

همچنین کمدین ایما کنیکار پس از لغو جشنواره‌ی سال ۲۰۱۸ موسیقی در سوئد در صفحه‌ی اینستاگرام خود گفته که می‌خواهد جشنواره‌ای ویژه‌ی زنان برگزار کند چرا که در دروه‌های پیشین مجموعه شکایت‌هایی در مورد آزار جنسی و تجاوز به او رسیده است. وی توضیح داده هدف برگزاری جشنواره‌ی «ستیتمانت» ایجاد فضایی امن برای زنانی است که دوست دارند در جشنواره‌هایی عاری از حوادث گذشته شرکت کنند وی در صحبتش با تلوزیون رسمی سوئد گفته: این موضوعی بسیار مهم است و همچنین یک کمپین به نام «می تو» (من هم همچنین) در پانزده اکتوبر راه اندازی شده که هدف از آن تشویق قربانیان تجاوز جنسی به معرفی تجاوزکاران می‌باشد.

اما شاهد آوردن جهت تأکید بر اینکه اختلاط و غربی کردن زن مسلمان حتی به مصلحت خود کشورهای غربی که این فرهنگ‌ها را اختراع کرده‌اند نیست، گویی به مزاج غرب‌زدگان خوش نیامده و شروع به نفی ازدیاد حالت‌های تجاوز جنسی و آزار و اذیت زنان می‌کنند تا اینکه عنوان این مقاله کاملا بر آنها همخوانی پیدا کند.

دکتر زیاد الشامی ـ ترجمه: ابراهیم منصوری