۱ـ امکانش بود که پرونده‌ی سوریه زودتر از این بسته شود اما ـ علاوه بر طرح‌های تقسیم سوریه ـ عده‌ای می‌خواهند زخم شام همچنان باز بماند تا دیگر ملت‌ها حتی فکر خروج از بردگی نظام بین الملل را از سر در کنند و این هدفی است که همه‌ی بازیگران جامعه‌ی جهانی و دنباله‌روهایشان با همه‌ی تفاوت منافعی که دارند بر آن اتفاق نظر دارند تا جایی که اگر یکی از آنها یاری محدودی به گروهی از مسلمانان ارائه دهد در پایان مجبور می‌شود به دایره‌ی خدمت سرورانش باز گردد و از همان سقف خیلی محدود تعیین شده پا فراتر نگذارد.
۲ـ در مقابل اما، حتی ملت‌های ساکت و گوش به فرمان هم از بمباران و ویرانی در امان نخواهند ماند! هرچند این بمباران «بی صدا» است. بمبارانی علیه عقیده و هویت اسلامی با زندانی کردن دعوتگران و مصلحان و جوانان غیور و ترویج شهوات و مسخ اخلاق و فطرت به اضافه‌ی گرسنه نگه داشتن مردم و غارت منابع کشورها و نادان نگه داشتن ملت و از بین بردن نظام آموزشی.
این «بمباران» خیلی بدتر از بمباران شیمیایی و بشکه‌های انفجاری است و اگر کشته شدگان بشکه‌های انفجاری در حالی که به دین خود تمسک جسته‌اند شهید می‌شوند و به سعادت ابدی می‌رسند (آنطور که گمان می‌کنیم و الله به حالشان آگاه است) قربانیان بمباران عقیده و فطرت در حال زندگی می‌میرند و اگر از دنیا بروند و آنچه را دشمن خواسته اجرا کرده باشند به بدبختی ابدی گرفتار می‌شوند.
۳ـ در نتیجه نه کسانی که علیه آنان شوریده‌اند در امان می‌مانند و نه کسانی که به آنان سر سپرده و تسلیم‌شان شده‌اند و این مصداق سخن الله متعال است که می‌فرماید:
{وَلاَ يَزَالُونَ يُقَاتِلُونَكُمْ حَتَّىَ يَرُدُّوكُمْ عَن دِينِكُمْ إِنِ اسْتَطَاعُواْ} [بقره: ۲۱۷]
(و آنان پیوسته با شما می‌جنگند تا اگر بتوانند شما را از دینتان برگردانند).
۴ـ غوطه‌ی دمشق جایگاه عقیدتی خاصی دارد، چنانکه در حدیث صحیح آمده که رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ فرمودند: «اردوگاه مسلمانان در روز نبرد بزرگ در غوطه کنار شهری است که به آن دمشق گفته می‌شود و از بهترین شهرهای شام است».
۵ـ اما موضع ما در برابر این جنگ علیه اسلام:
ـ اگر از جمله کسانی هستی که سست می‌شوند و می‌گویند: «حال که چنین است پس اسلام را که باعث این همه دشواری است ترک گویم…» این دقیقا همان چیزی است که دشمنان از تو می‌خواهند {تا اگر بتوانند شما را از دینتان برگردانند}… حال با خودت هست، اگر می‌خواهی دینت را ترک کن و پس از آن ده سال، بیست سال، یا پنجاه سال زندگی کن ولی پس از آن:
{وَمَن يَرْتَدِدْ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَيَمُتْ وَهُوَ كَافِرٌ فَأُوْلَئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ وَأُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ} [بقره: ۲۱۷]
(و کسانی از شما که از دین خود برگردند و در حال کفر بمیرند آنان اعمالشان در دنیا و آخرت تباه می‌شود و آنان اهل آتشند و در آن جاودانه خواهند بود)
ـ و اگر از کسانی هستی که می‌نشینند و نسبت به تقدیر خشم می‌گیرند با این کارت هیچ سودی به برادران و خواهرانت در غوطه نرسانده‌ای و صرفا خودت را بی هیچ فایده‌ای هلاک کرده‌ای.
ـ اگر از آنهایی هستی که صرفا به توبیخ و سرزنش مسلمانان می‌پردازی که چرا اهل غوطه را یاری نمی‌دهند بی‌آنکه نه طرحی ارائه دهی و نه گام مثبتی برداری و نه نقشه‌ی راهی پیشنهاد کنی، در این حالت تنها شیپوری هستی از شیپورهای ایجاد یاس و نومیدی، بدون آنکه خودت متوجه باشی. اینجا باید گفت خوش به حال دشمنان که کسی مثل تو را دارند!
ـ و اگر [خود را کنترل نکردی] و شروع به انتقاد و بد و بی‌راه به توطئه‌گران هم‌قوم و هموطنت کردی، آنها نیز منتظر این هستند و آماده! منتظرند سخنی بگویی تا تو را قربانی و به پیشگاه اربابان خود تقدیم کنند و از جامعه‌ای که در این شرایط سخت نیازمند توست دورت سازند.
کاری که آنها می‌خواهند را انجام نده. این درد را به یک نیروی مثبت تبدیل کن و این را به یاد داشته باش که:
{وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ مَا فَعَلُوهُ} [انعام: ۱۱۲] (و اگر پروردگار تو می‌خواست چنین نمی‌کردند) {لِيَبْلُوَ بَعْضَكُمْ بِبَعْضٍ} [محمد: ۴] (تا برخی از شما را به وسیله‌ی برخی دیگر بیازماید).
نبرد ما با آنها یک نبرد طولانی مدت است و جبهه‌های بسیار دارد و اگر نتوانستی کشته شدگان بمباران بشکه‌های انفجاری را نجات دهی، قربانیان بمباران عقیده و فطرت و اخلاق را نجات بده و در این راه به سلاح علم و همت و تلاش مسلح شو… آنجاست که از سوی خداوند یاری و توفیق و کرم خواهی یافت:
{وَكَفَى بِاللّهِ وَلِيًّا وَكَفَى بِاللّهِ نَصِيرًا} [نساء: ۴۵]
(و کافی است که الله ولی شما باشد و کافی است که الله یاور شما باشد).
امید است که الله روزی تو را به برکت این یاری دینش و یاری مستضعفان با جان و خونت نیز برگزیده سازد تا هر دو خیر [تلاش در راه دعوت و شهادت] را یکجا به دست آوری.
خداوندا برادران و خواهران ما را در غوطه نجات ده و کارشان را آسان گردان و آنان را بپذیر و ما را در راه یاری‌شان کمک کن و کسانی را که علیه آنان توطئه نمودند ذلیل گردان.
دکتر ایاد القنیبی ـ ترجمه: احمد معینی