این دسته‌ای از خوشه‌های ذهن است که به مناسبت آغاز سال تحصیلی جدید به خدمت برادران و خواهران معلم خود تقدیم می‌کنم:
۱ـ برادر و خواهر معلم، کاری که تو انجام می‌دهی یکی از وظایف پیامبران است، راستی و اخلاص را فراموش نکن که هر گاه الله از صدق تو آگاه شود در آموزش تو برکت می‌اندازد و پاداشت را چند برابر می‌کند و نهالی را که کاشته‌ای مبارک و پاک قرار می‌دهد.
۲ـ مهربانی و رحمت، پیش از علم. به این ستایش پروردگار متعال در حق خضر بیاندیش که می‌فرماید:
{آتَيْنَاهُ رَحْمَةً مِنْ عِندِنَا وَعَلَّمْنَاهُ مِن لَّدُنَّا عِلْمًا} [کهف: ۶۵]
(از جانب خود به او رحمتی عطا کرده و از نزد خود به او دانشی آموخته بودیم).
رحمت اگر همراه با دلسوزی و جدیت باشد، موفق خواهی بود.
۳ـ تو هم روزی بر روی همین صندلی‌های دانش‌آموزانت نشسته‌ای… الان نیز هر رفتاری که دوست داشتی معلمانت با دو داشتند انجامش بده و از هر رفتاری که دوست نداشتی دوری کن.
۴ـ معاویة بن حکم ـ رحمه الله ـ درباره‌ی رسول الله ﷺ می‌گوید: «معلمی بهتر از او ندیدم» بنابراین دل و گوش و دیده‌ات را از سیرت ایشان پر کن.
۵ـ برادر و خواهر آموزگار: این را به یاد داشته باش که حتی اگر یک دانش‌آموز تو به امت سودی برساند برایت کافی است، چرا که اگر خداوند به سبب او هر خیری به امت برساند تو شریک آن خیری زیرا سببش بوده‌ای.
۶ـ دانش‌آموزانت بیش از گفتارت از رفتار و اخلاق تو درس می‌گیرند. هنوز هم معلمانی را به یاد دارم که آثار اخلاقشان بیشتر بر روی ما ماندگار شد تا علم و آگاهی‌شان.
۷ـ علامه سعدی ـ رحمه الله ـ پس از آیه‌ی {وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ} (و سائل را از خود مران) چنین می‌گوید: معلم مامور است که با دانش‌آموز با اخلاق نیک رفتار کند و با بزرگداشت و مهربانی با وی رابطه داشته باشد، چرا که این به هدف او کمک می‌کند.
۸ـ در این زندگی ما همه رهگذریم و جز اعمال‌مان چیزی باقی نخواهد ماند، که اگر خیر باشد خیر است و اگر بد باشد شری است بر گردن ما. دانش‌آموزان ما امانتند، ببینیم اگر خداوند در مورد آنان از ما سوال کند چه پاسخی خواهیم داشت.
از الله تعالی خواهانم ما را در ادای این امانت یاری رساند و در راه علم نافع و عمل صالح توفیق دهد و چشمان ما را با صلاحِ فرزندان و دانش‌آموزانمان روشن گرداند.
دوستدار شما، عمر المقبل