ظاهرا وصف خذلان (ترک یاری) امت اسلام به اندازه‌ی کافی نزد بسیاری از جوانان مسلمان چیز زشتی نیست.
خیلی از آنها از این که اینطور توصیف شوند فراری‌اند و اصلا آرزویش را ندارند. شاید در ظاهر از اینکه او را به تفاوتی نسبت به امت متهم کنند ناراحت شود و از چنین وصفی ابراز تنفر کند، اما کارهایش و سبک زندگی‌اش نشان می‌دهد چندان مشکلی با این قضیه ندارد.
خوب، اصلا بیایید با چند رفتاری آشنا شویم که یک جوان با انجام آن در زمره‌ی «خاذلان» یعنی یاری نکنندگان امت قرار می‌گیرد.
ـ اگر قدرت و توانایی نشر دعوت اسلام در بین مردم را داری اما این کار را رها می‌کنی و فقط به مشغولیت‌های بی‌پایان زندگی‌ات مشغول می‌شوی، یاری امتت را رها کرده‌ای.
ـ اگر وقت و توانایی آن را داری که به شناخت بیشتری از علوم اسلامی و آشنا ساختن مردم با آن بپردازی اما در این کار سهل‌انگاری می‌کنی و به مشغولیت‌های زندگی می‌پردازی، یاری امتت را رها کرده‌ای.
ـ اگر می‌بینی که مسلمانان برای رفع گرسنگی و تشنگی‌شان و درمان بیمارانشان نیاز به کمک مالی دارند و با این وجود فقط به زندگی شخصی خودت چسبیده‌ای و گویا اصلا حال آنان برایت اهمیتی ندارد و روزها و هفته‌ها و ماه‌ها می‌گذرد و بر حسب توانایی‌ات هیچ صدقه‌ای نداده‌ای یا به اندازه‌ی توانایی‌ات کمکی برای آنان جمع‌آوری نکرده‌ای، مطمئن باش با این کارت از زمره‌ی رها کنندگان یاری امت هستی.
ـ اگر مصیبت‌هایی که برای امت مسلمان پیش می‌آید را می‌بینی و با این حال روزها می‌گذرد و حتی در نمازت برایشان دعا نمی‌کنی، مژده می‌دهم که با این کارت از گروه خاذلان امت هستی.
ـ اگر منافع شخصی خودت و گروهت را بر منافع اسلام و عموم مسلمانان ترجیح می‌دهی، یاری امتت را رها کرده‌ای.
مختصر بگویم… اگر می‌خواهی بدانی که جزو این گروه هستی یا نه، به حال خود نگاهی بینداز؛ آیا دلمشغولی اسلام و دعوت و دفاع از آن و خدمتِ دین و امت اولویت اول زندگی‌ات هست یا نه؟
سلطان العمیری ـ ترجمه: احمد معینی