برای بنده چیزی مضرتر از ملال آور شدن نعمت‌ها نیست. او دیگر آن را نعمت نمی‌بیند و براش شکر نمی‌کند و برایش خوشحال هم نمی‌شود.
ـ ابن قیم رحمه الله
شخص فاضلی می‌گفت:
بیماری ساکتی وجود دارد که از بدترین بیماری‌هاست… هیچ نشانه‌ای هم ندارد و عوارضش را هم احساس نمی‌کنی و اگر گریبانگیرت شد به شدت به تو زیان می‌رساند.
این بیماری خطرناک، بیماری «عادی شدن نعمت» است.
این بیماری مظاهر گوناگونی دارد از جمله:
نعمت‌های الله آنقدر برایت عادی شود که فکر نکنی نعمت است و احساست را در قبال آن از دست بدهی، انگار حقی است که به دست آورده‌ای.
عادت کنی به نزد خانواده‌ات بروی و ببینی همه در بهترین وضعیت هستند و شکر الله را به جا نیاوری.
به بازار بروی و هرچه را می‌خواهی در سبد خرید بگذاری و پولش را بدهی و به خانه برگردی بدون آنکه کمترین احساسی نسبت به الله و شکر او داشته باشی، چون این را یک چیز عادی و حق خودت می‌دانی.
اینکه هر روز صبح در صحت و سلامتی و امنیت از خواب بیدار شوی بدون آنکه از دردی رنج ببری و شکر پروردگار را به جای نیاوری.
اما مواظب باش، تو در معرض خطر قرار داری!
اگر به نعمت عادت کردی، اگر خوردی در حالی که دیگری شب گرسنه سر بر بالین گذاشته، یا دیگری غذا دارد اما نمی‌تواند بخورد، حمد و شکر پروردگار را به جای بیاور.
اگر وارد خانه‌ات شدی و خداوند تو را زیر پوشش خودش قرار داده و از محبت خانواده‌ات برخوردار هستی و پدر یا مادر یا همسر و فرزندانت نزد تو هستند و در سلامت به سر می‌برند حمد و شکر الله را به جای بیاور.
نگذار زندگی با تو کاری کند که به نعمت‌ها عادت کنی، بلکه تو زندگی‌ات را به حمد پروردگارت عادت بده. حمد این پروردگار بزرگ.
اگر کسی حالت را پرسید و گفت چه خبر؟ نگو: هیچی! چرا که همین الان در نعمت‌های بزرگی هستی که در شمار نمی‌آید. نعمت‌هایی که خداوند امروز نیز برایت تکرار کرده پس شکر و حمدش واجب است و خیلی‌ها همین امروز از آن محروم شده‌اند.
بسیار بودند کسانی که در امنیت به سر می‌بردند و امروز می‌ترسند، سالم بودند و امروز بیمارند، کار و زندگی داشتند و امروز بیکارند، ثروتمند بودند و اکنون ندارند، بینا بودند و امروز نمی‌بینند و پر از نشاط بودند و اکنون توان حرکت ندارند.
اما همه‌ی اینها برای تو تجدید شد، تمدید شد. بنابراین بگو: الحمدلله برای آنچه عطا کرد و آنچه باقی گذاشت.
پروردگارا تو فرموده‌ای که: اگر شکر گویید حتما برایتان افزون دهم.
همانطور که نعمت‌ها را به ما روزی دادی، شکر آن را نیز روزی ما بگردان و ما را حامد و شاکر خود قرار ده.
دکتر خالد الدریس